Lythi gjenital është sëmundja seksualisht e transmetueshme më e zakonshme gjatë shtatzënisë. Çështja se çfarë ndikimi do të kenë lythat gjenitalë të zhvilluar gjatë shtatzënisë në fëmijën dhe si duhet të bëhet lindja diskutohet ende sot. Një problem tjetër është numri i kufizuar i opsioneve të trajtimit. Gjatë shtatzënisë, sistemi imunitar dobësohet për të siguruar që foshnja të mos perceptohet si një trup i huaj. Ndryshime të tilla në sistemin imunitar mendohet se ndryshojnë ecurinë e lythave gjenitalë. Pas shtatzënisë, lythat zakonisht zvogëlohen ose ndonjëherë zhduken plotësisht. Lythat që vendosen në qafën e mitrës dhe vaginën gjatë shtatzënisë mund të parandalojnë lindjen natyrale duke bllokuar kanalin e lindjes, të shkaktojnë gjakderdhje serioze gjatë lindjes dhe mund të transmetojnë virusin tek foshnja. Nëse është i nevojshëm një seksion cezarian për gratë që mbartin virusin HPV por nuk kanë lytha gjenitalë është një çështje e diskutueshme dhe nuk ka prova që ai zvogëlon transmetimin vertikal. Përveç kësaj, kjo sëmundje mund të shfaqet tek foshnjat e grave me lytha gjenitalë që kanë lindur me operacion cezarian. Edhe pse besohet se seksioni cezarian zvogëlon papilomatozën laringeale tek gratë shtatzëna me HPV pozitiv që kanë gjithashtu lytha gjenitalë, rezultatet e studimit dhe provat që kemi nuk janë të mjaftueshme për të rekomanduar një seksion cezarian për të gjitha gratë shtatzëna me HPV pozitiv ose gratë shtatzëna me lytha gjenitalë. Pavarësisht mungesës së provave të mjaftueshme, shumica e mjekëve preferojnë seksionin cezarian me qëllim për të parandaluar transmetimin e mundshëm të virusit te foshnja gjatë lindjes vaginale, për të parandaluar përhapjen e lythave në plagën e epiziotomisë ose në çarjet e perineumit dhe për të qetësuar shqetësimet e nënës. Procedurat e trajtimit të lythave duke përfshirë heqjen e lythave me lazer, heqjen kimike të lythave, krioterapinë (ngrirjen), elektrokauterin (djegien) dhe eksizionin kirurgjikal mund të kryhen në çdo fazë të shtatzënisë.